Bojownikom niepodległości

Zygmunt Łubkowski

(1893-po 1959)

Urodził się 21 października 1893 r. w Rożyskach koło Tarnopola. Syn Juliusza i Seweryny z Pawlikowskich.  Brat Juliusza (zob.).

Kształcił się w Zakładzie Naukowym OO. Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem i tam w 1911 r. uzyskał maturę. Następnie studiował prawo.

W czasie I wojny światowej od 12 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w III plut. 3 szw. 2 puł LP. Chory, w końcu stycznia 1915 r. przebywał w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu. Po rekonwalescencji powrócił do 2 puł LP. Uzyskał stopień wachm. W 1916 r. przeniesiony do 1 part LP.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako ppor. rez. art. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce mieszkał w Pantałowicach pow. Jarosław. Był ziemianinem.

Po II wojnie światowej był docentem w zakładzie fizjologii roślin PAN.

Zmarł po 1959 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1937
Źródła

Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” 1937, nr 64; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; XVII. Sprawozdanie Zakładu Naukowo-Wychowawczego OO. Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem za rok szkolny 1911, Przemyśl 1911.