(1900–po 1944)
Urodził się 8 maja 1900 r. w Kozienicach. Syn Leona i Antoniny ze Stadnickich.
Działacz niepodległośćiowy ps. „Zacharewicz”.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkał w Warszawie. Pracował jako handlowiec.
Podczas II wojny brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK. W stopniu sierż. był żołnierzem 1 Rejonu VI Obwodu (Praga). Uczestnik powstania warszawskiego. Ujęty przez Niemców jako cywil (26 sierpnia 1944), zdołał opuścić miasto.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Źródła
„Monitor Polski” 1937, nr 93.