Bojownikom niepodległości

Zygmunt Stefan Kazimierz Jarski

(1901–1988)

Urodził się 3 września 1901 r. w Brzeżanach. Syn Bronisława i Modesty z Siemieńskich.

Kształcił się w Gimnazjum Franciszka Józefa we Lwowie.

Od 3 listopada 1918 r. w stopniu szer. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka I (pododcinek Remiza-Cytadela). Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do I baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp).

Zweryfikowany jako por. piech. z 1 marca 1922 r., co najmniej od 1923 r. służył w Szkole Podchorążych w Warszawie. Jesienią 1925 r. objął dowództwo II plut. w komp. młodszego rocznika szkoły. Od 2 listopada 1927 do 23 sierpnia 1929 r. studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Awansowany 1 stycznia 1930 r. na kpt. dypl. piech., w 1932 był I oficerem sztabu 13 DP, a w 1935 r. w 23 DP. Awansowany 19 marca 1937 r. na mjr. dypl. piech., wiosną 1939 r. był wykładowcą przedmiotu taktyka ogólna na II kursie WSWoj w Warszawie.

Podczas II wojny światowej w czasie kampanii 1939 r. oficer sztabu improwizowanej Armii „Warszawa”. Później w Polskich Siłach Zbrojnych na zachodzie. Awansował na ppłk dypl. piech.

Po wojnie i demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii.

Zmarł 30 marca 1988 r. w Londynie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu South Ealing.

Odznaczony orderem Polonia Restituta 3 kl., Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.

Źródła

W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; „Monitor Polski” nr 258/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; M. Porwit, Spojrzenia poprzez moje życie, Warszawa 1986; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum Franciszka Józefa we Lwowie za rok szkolny 1917/18, Lwów 1918.