Adam Borowski

Adam Borowski – działacz opozycji demokratycznej i niepodległościowej w PRL, wydawca, producent filmowy i działacz społeczny.

Urodził się 21 lipca 1955 roku w Warszawie. Od roku 1979 studiował w trybie zaocznym na Uniwersytecie Warszawskim, na Wydziale Historycznym (po 13 grudnia 1981 roku został relegowany). Od stycznia 1980 roku kolportował niezależne pisma, jak: „Biuletyn Informacyjny KSS KOR”, „Robotnika”, oraz wydawnictwa NOW-ej.

We wrześniu 1980 roku w swoim zakładzie pracy Miejskim Przedsiębiorstwie Robót Elektrycznych zakładał NSZZ „Solidarność" gdzie został przewodniczącym Komisji Zakładowej Związku. Był też społecznym pracownikiem Komisji Interwencji i Mediacji NSZZ „Solidarność” Regionu Mazowsze.

Po wprowadzeniu stanu wojennego, w dniach 14–15 grudnia 1981 roku, kierował strajkiem w swoim zakładzie pracy, a po jego zawieszeniu pozostał w ukryciu. Współorganizował struktury podziemne organizacji Ciąg Dalszy Nastąpi, później Międzyzakładowy Robotniczy Komitet „Solidarności”; organizator i koordynator tzw. służb specjalnych MRK„S”. Uczestniczył (z Jerzym Bogumiłem, Mirosławem Radzikowskim i Kazimierzem Hintzem) w akcji uwolnienia postrzelonego przez MO Jana Narożniaka ze szpitala przy ul. Banacha w Warszawie. Został aresztowany 10 lipca 1982 roku, osadzony w AŚ Warszawa-Mokotów, 19 maja 1983 roku został skazany przez Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego na 3,5 roku więzienia. W wyniku apelacji prokuratorskiej, w sierpniu 1983 roku, wyrok podwyższono do 6 lat więzienia, jednocześnie na mocy amnestii wyrok zmniejszono do trzech lat więzienia; 19 lipca 1984 został zwolniony warunkowo. W roku 1985, razem z żoną Mirosławą Łątkowską i Wiesławem Żywickim założył Niezależne Wydawnictwo Książkowe Wers. W 1985 roku został zaprzysiężony do Solidarności Walczącej; w roku 1987 założył wydawnictwo Solidarności Walczącej Prawy Margines. W latach 1987–1989 wydawał podziemne pismo Solidarności Walczącej „Horyzont”.

W lipcu 1989 roku razem z żoną Mirosławą Łątkowską założył Oficynę Wydawniczą Volumen. W roku 1995 współzałożyciel, 2000–2006 przewodniczący Komitetu Polska-Czeczenia. Autor wystaw, między innymi: Żołnierze wyklęci. Antykomunistyczne podziemie zbrojne po 1944 r. (w Sejmie RP w 1999), Czeczenia, ostateczne rozwiązanie (2006), Solidarność. Droga do Niepodległości (2010); organizator koncertów (między innymi: „Pokój dla Czeczenii” (2006) i „Pytam o Wolność” (2007), oraz manifestacji przeciw wojnie w Czeczenii. Od listopada 2005 roku Honorowy Konsul Czeczeńskiej Republiki Iczkeria w Polsce, od 2008 prezes stowarzyszenia Polsko-Czeczeński Ośrodek Dokumentacyjno-Informacyjny Iczkeria, w latach 2008-2010 społeczny doradca ds. uchodźców czeczeńskich Rzecznika Praw Obywatelskich. Od 2016 roku przewodniczący Klubu Gazety Polskiej w Warszawie.

Żonaty, posiada troje dzieci i trójkę wnuków.

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego (2006), oraz wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2000). Odznaczony przez Ahmeda Zakaeva – premiera Czeczeńskiej Republiki Iczkeria na Uchodźstwie orderem Honor Narodu (2010).