Roman Bielański

Roman Bielański – działacz opozycji demokratycznej i niepodległościowej w okresie PRL, urzędnik i przedsiębiorca.

Urodził się 17 lipca 1947 roku w Olsztynie. Studiował na Politechnice Warszawskiej, na Wydziale Mechanicznym, Elektrycznym i Lotnictwa; w 1996 ukończył Wyższą Szkołę Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego w Warszawie.

W marcu 1968 roku uczestniczył w wiecach studenckich na Politechnice. W latach 1973–1982 pracował w Zakładach Mechanicznych Ursus, gdzie w czerwcu 1976 roku brał udział w protestach robotniczych.

Od wrześniu 1980 należał do „Solidarności”, członek Komitetu Założycielskiego „Solidarności” w ZM Ursus; był społecznym współpracownikiem Komisji Konsultantów MKZ Mazowsze, następnie Komisji Interwencji Regionu Mazowsze.

Po 13 grudnia 1981 roku współorganizował struktury podziemnej „Solidarności”, należał do ścisłego kierownictwa Międzyzakładowego Robotniczego Komitetu „Solidarności” w Warszawie. 4 listopada 1982 został aresztowany, przetrzymywany w AŚ Warszawa-Mokotów, wyrokiem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego 19 maja 1983 roku został skazany na 2 lata więzienia i osadzony w Zakładzie Karnym w Hrubieszowie. Na wolność wyszedł 18 sierpnia 1983 roku na mocy amnestii. Powrócił do działalności podziemnej, między innymi w Polskiej Partii Niepodległościowej, współpracował też z podziemnym Niezależnym Wydawnictwem Książkowym Wers.

Od 1988 prowadził własną działalność gospodarczą w ramach spółki prawa handlowego. Obecnie na emeryturze.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, wyróżniony Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).