Bojownikom niepodległości

Jan Hankus

Pseudonim
„Dobosz”
(1891–1977)

Urodził się 6 lipca 1891 r. w Węgierskiej Górce. Syn Jana i Agnieszki z Müssigów. Brat Karola.

Pracował jako pomocnik handlowy w Krakowie.

Po wybuchu I wojny światowej, od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale strzeleckim Józefa Piłsudskiego, od 16 sierpnia w Legionach Polskich ps. „Dobosz”. Służył w 2 komp. IV baonu 1 pp LP, potem 5 pp LP. Chory, w końcu stycznia 1915 r. przebywał w szpitalu zoranizowanym w szkole ludowej w Kętach. Od 21 września do 2 listopada 1915 r. w baonie uzupełniającym. Następnie w 1 komp. V baonu 7 pp LP. Ranny 12 listopada podczas działań na Wołyniu. W połowie stycznia 1916 r. leczył się w szpitalu twierdzy nr 8 w Krakowie. Po rekonwalescencji w baonie uzupełniającym, skąd został odkomenderowany do służby werbunkowej na terenie Lubelszczyzny. Od 18 czerwca 1917 r. w 1 komp. 5 pp LP. Po kryzysie przysięgowym z lipica 1917 r., 25 września wcielony do armii austro-węgierskiej, walczył na froncie włoskim. W październiku 1918 r. zwolniony z wojska.

W niepodległej Polsce, od listopada 1918 r. podjął służbę w Wojsku Polskim. W składzie 5 pp leg. brał udział w walkach z Ukraińcami w rejonie Lwowa, gdzie został ranny. Co najmniej od 1931 do 1937 r. w stopniu st. sierż. służył w 3 komp. ckm 5 pp leg.

Zmarł w roku 1977.

Żonaty z Marią N., miał córkę Helenę zamężną Raczek.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 111/1931
Źródła

M. Cisek, M. Miodoński, W. Motyka, Wiara i wierność. Wkład Żywiecczyzny w czyn niepodległościowy 1914–1918, Milówka 2018; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 111/1931; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.