Urodził się 24 maja 1893 r. w Węgierskiej Górce. Syn Jana i Agnieszki z Müssigów. Brat Jana.
Po wybuchu I wojny światowej, od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 13 komp. 2 pp LP. Podczas kampanii karpackiej zosał ranny i na początku listopada leczył się w szpitalu w Dombo. Od maja 1915 r. służył w 9 komp. 4 pp LP. Do 16 grudnia 1915 r. przebywał w szpitalu twierdzy nr 4 w Krakowie, a następnie w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. Po kryzysie przysięgowym (lipiec 1917), od września podiął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym. W stopniu st. szer. służył w piekarni korpusu. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza, następnie w Szaldobos. Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. W składzie 56 pp walczył na froncie włoskim. W lipcu 1919 r. powrócił do Krakowa.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Pracował jako urzędnik.
Podczas II wojny światowej aresztowany przez Niemców.
Zamordowany 24 listopada 1943 r. w publicznej egzekucji w Warszawie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
W. Bartoszewski, Warszawski pierścień śmierci 1939–1944, Warszawa 1970; M. Cisek, M. Miodoński, W. Motyka, Wiara i wierność. Wkład Żywiecczyzny w czyn niepodległościowy 1914–1918, Milówka 2018; Lista chorych, rannyh, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 93/1938; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.