Roman Felsztyn

Urodził się 4 listopada 1901 r. we Lwowie w rodzinie żydowskiej. Syn Hermanna i Heleny z Nossigów. Brat Tadeusza i Emilii Kipowej. Uczył się w C.K. VIII gimnazjum we Lwowie.

Po wybuchu I wojny światowej próbował zaciągnąć się do Legionów Polskich, jednak ze względu na młody wiek nie został przyjęty. Podjął służbę POW, był organizatorem pierwszej sekcji gimnazjalnej we Lwowie tej organizacji. Od 1 listopada 1918 r. w stopniu plut. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Początkowo służył w plut. szturmowym w załodze Szkoły Sienkiewicza, następnie na odcinku I (pododcinek Remiza). Po wyparciu Ukraińców z miasta był żołnierzem oddziału karabinów maszynowych komp. por. Bernarda Monda w 5 pp leg. Walczył pod Wrocowem, Karaczynowem, Bartatowem. Został awansowany do stopnia plut. Za sprawą brata Tadeusza został przydzielony przez gen. Tadeusza Rozwadowskiego do „batalionu radomskiego” (sformowanego z ochotników pochodzących z Radomia), wskutek czego był ujęty w karcie dezercyjnej przez por. Monda.

Poległ 19 kwietnia 1919 r. podczas ataku na Obroszyn. Pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa (kwatera VIII).

Poeta, autor tomiku wierszy Pójdźcie za mną wydanego pośmiertnie przez matkę poety.

Na jego grobie wyryto ostatnią zwrotkę jego wiersza „Pieśń o przyszłym życiu” :

A śmierć ma będzie piękna i wspaniała.

Jako też pięknem będzie i me życie...

I na dusz wszystkich będzie strunach grała

I w każdej trąci ton szlachetny skrycie...